De grootste fraudeurs ooit

Bernard Madoff gaat ongetwijfeld de geschiedenis in als de grootste individuele fraudeur ooit. Maar wie de geschiedenisboeken induikt, merkt al gauw dat hij lang niet de creatiefste is.

De Amerikaanse belegger en voormalig voorzitter van Nasdaq Bernard Madoff wist jarenlang een frauduleus systeem van piramidebeleggingen in stand te houden. Daarin ging naar schatting 50 miljard dollar verloren. Daarmee heeft Madoff de grootste individuele fraude op zijn naam staan en komt hij terecht in het lijstje van grootste fraudeurs ooit. In dat lijstje staan nog andere namen. Die konden niet hetzelfde fabelachtige fortuin bij elkaar harken, maar toonden zich wel creatiever en gedurfder. Een overzicht.

George Parker (1870-1936)
Deze Amerikaan haalde de geschiedenisboeken als een van de grootste fraudeurs in de Verenigde Staten. Hij specialiseerde zich in de verkoop van New Yorks belangrijkste monumenten aan naïeve toeristen. De bekende 'Brooklyn Bridge' verkocht hij jarenlang minstens twee keer per week. Parker maakte zijn slachtoffers wijs dat ze een fortuin konden verdienen door de tol te heffen aan de spoorweg die over de brug liep. Ook het Vrijheidsbeeld, het Metropolitan Museum of Art en Madison Square Garden deed hij herhaaldelijk van de hand. De Amerikaan werd uiteindelijk opgepakt en bracht de laatste 8 jaar van zijn leven door achter de tralies.

Gregor MacGregor (1786-1845)
De Schotse soldaat Gregor MacGregor stelde zichzelf voor als 'de prins van Poyais', een denkbeeldig land dat volgens de Schot in Midden-Amerika lag. Hij stelde het land voor alsof er goud, diamanten en parels voor het rapen liggen. In Londen ging hij – met succes – op zoek naar investeerders. Van hen wist hij een lening van 200.000 pond los te weken. Bovendien wist hij 240 kolonisten te overtuigen zich in Poyais te vestigen. Voor ze afvoeren, wisselden ze bij MacGregor al hun geld in 'Poyaisian dollar', de munteenheid van het verzonnen land. MacGregor vluchtte uiteindelijk naar Frankrijk, waar hij dezelfde fraude herhaalde.

Victor Lustig (1890-1947)
Net zoals George Parker, waagde de Tsjech Victor Lustig zich aan de verkoop van een gigantisch monument: de Eiffeltoren. Hij deed zich voor als een vertegenwoordiger van de Franse overheid, die de opdracht had gekregen de bekende toren te laten afbreken. Hij sprak 6 schroothandelaars aan die hij tegen elkaar uitspeelde. Uiteindelijk 'verkocht' hij de Eiffeltoren en van de schroothandelaar die als winnaar uit de bus kwam, kreeg hij bovendien nog eens een aanzienlijke steekpenning. Hij probeerde diezelfde truc een tweede keer, wat mislukte.

Victor Lustig was ook de verkoper van 'de geldmachine', een apparaat dat briefjes van 100 dollar kon produceren. Hij verkocht de machine voor 300.000 dollar. Uiteindelijk zou de fraudeur in de Amerikaanse gevangenis van Alcatraz belanden.

Frank Abagnale (1948)
Deze Amerikaan werd berucht in de jaren 60. Vijf jaar lang schreef hij in 26 verschillende landen voor 2,5 miljoen dollar aan ongedekte cheques uit. Tijdens die periode nam hij ook minstens acht verschillende identiteiten aan. Zo ging hij onder meer door het leven als piloot van de Amerikaanse maatschappij Pam Am en nam hij de identiteit aan van een kinderarts.

Abagnale werd uiteindelijk gearresteerd. Hij werd na vijf jaar vrijgelaten en hielp toen de overheid bij het bestrijden van fraude. Later richtte hij Abagnale & Associates op, een bureau dat advies geeft over fraudebestrijding. Zijn levensverhaal werd overigens verfilmd in 'Catch Me if You Can'.


Charles Ponzi (1882-1949)
De Italiaanse immigrant in de Verenigde Staten Charles Ponzi verdiende miljoenen dollars door een investeringspiramide op te zetten. Hij zocht investeerders om te beleggen in internationale postzegels. Hij spiegelde hen flinke winsten voor (tot 50 procent) dankzij de valutaverschillen. Die winsten bleken uiteindelijk fictief en bleken afkomstig van de inleg van nieuwe investeerders. Toen hij echter geen nieuwe investeerders meer vond, stortte zijn hele systeem in elkaar.

Ponzi werd uiteindelijk gearresteerd en uitgeleverd aan Italië. Ook daar probeerde hij zijn fraudesysteem op poten te zetten. Tevergeefs. Hij krijg wel een job bij de financiële administratie van Benito Mussolini. Hij werd ontslagen, maakte de Italiaanse schatkist lichter en vluchtte naar Zuid-Amerika. In Brazilie zou hij uiteindelijk sterven in armoede.
(c) De Tijd


Graag voeg ik hier nog twee persoonlijke favorieten aan toe.

Nick Leeson heeft na zijn afstuderen in de jaren 80 als administratief medewerker bij verschillende banken in Londen gewerkt. Uiteindelijk belandde hij bij de oudste en meest prestigieuze Britse zakenbank, de Barings Bank. Ook de Britse koningin was er klant. Nick Leeson leed, in het geheim enorme verliezen die hij met een laatste gok op een snel herstel van de beurs probeerde goed te maken. Een dag later vond de aardbeving van Kobe plaats en de Aziatische aandelenmarkten kelderden en Nick Leesons verlies liep op tot 1,4 miljard dollar. Twee keer zo veel als het handelskapitaal van de Barings Bank. Dit leidde tot de ondergang van de prestigieuze bank.
Leeson werd in Singapore veroordeeld tot 6,5 jaar gevangenisstraf maar werd in 1999 vervroegd vrijgelaten nadat darmkanker bij hem was ontdekt waaraan hij later met succes werd behandeld.

Leeson keerde terug naar het Verenigd Koninkrijk en schreef een autobiografie "Rogue Trader" waarin hij zijn daden tot in detail beschreef. Het boek werd later verfilmd met Ewan McGregor in de rol als Nick Leeson.

Nick Leeson woont nu in het westen van Ierland. Hij is soms nog steeds actief op de effectenbeurs, maar nu alleen nog maar met zijn eigen geld. Hij is hertrouwd en hij haalde een academische graad in de psychologie. Nick Leeson is nu manager van de Ierse voetbalclub Galway United.

Mijn tweede genomineerde is Jérôme Kerviel Jérôme is een Franse effectenhandelaar die ervan wordt verdacht met zijn ongeoorloofde speculaties op de futuremarkt zijn werkgever Société Générale begin 2008 met een verlies van 4,9 miljard euro opgezadeld te hebben...