5 songs for an apolgy

Nina Simone, artiestennaam van Eunice Kathleen Waymon die in 2003 het leven liet was een Afro-Amerikaanse singer-songwriter, pianiste en burgerrechtenactiviste. Ze heeft vele albums en nummers op haar conto maar voor mij steekt deze er met romp en schouder bovenuit.

Nina Simone – Ain’t Got No, I got life

Kings Of Convenience, de indie-folk pop groep uit Noorwegen hun allerlaatste album is hier reeds eerder besproken. Twee weken geleden stootte ik echter op een remake van Röyksopp van een nummer uit hun derde album, quiet is the new loud. Persoonlijk een adembenemende remix van de jongens en meisjes van Röyksopp

Kings Of Convenience – I don’t know what I can save you from (Röyksopp Remix)

Vampire Weekend,Amerikaanse indie-groep die door het gros met recht en rede van zeemzoete commerciële pop kan beschuldigd worden. Toch vind ik enkele van hun nummers geweldig goed klinken. Zo ook het nummer White Sky dat maar een halve minuut nodig heeft om instant-happiness teweeg te brengen.

Vampire Weekend – White Sky

Nummer waarschijnlijk door iedereen bekend maar niet in de versie met Guy Van Noten. Subtiel maar wereldklasse!

dEUS & Guy Van Noten – Little Eurythmitics

De steenoude Briste bluesband Fleetwood Mac ken ik nog niet zo lang maar ook hun nummers kunnen me sterk bekoren. Zeker deze Dreams, met evenals uitstekende lyrics klinkt uitermate goed. Doe daar een bescheiden danssausje over en je krijgt kippenvelmuziek.

Fleetwood Mac – Dreams (Rocco Raimundo Remix)

5 songs for an apology

Picture: The Big Picture

The Dead Weather - Will There Be Enough Water? - iTunes
Horehound is toch nog steeds zo min of meer het album dat wekelijks het meeste aantal keren gespeeld wordt op mijn iPod. Fantastische plaat en gewoonweg échte rock zoals dat moet zijn. Naast, uiteraard The White Stripes, is er buiten The Dead Weather nog maar één band die het even goed doet en dat is onze Belgische trots The Blackbox Revelation. Maar goed, genoeg gezeverd. Will There Be Enough Water is een dijk van een nummer, ondanks dat het één van de rustigere platen van het album is.

DJ Shadow - I've Been Trying - iTunes
Nog maar gereleased sinds 19 september en al verschenen in deze rubriek. U moet het DJ Shadow maar eens nadoen. Dus, nieuwe EP van het heerschap uit San José, California. Def Surrounds Us is een vrij moeilijk nummer, maar I've Been Trying is eaaaasy en lekker.

Junkboy - Firth - iTunes
Junkboy, met die naam kan men heden ten dage als gemiddelde electro-artiest door het leven gaan. Niets is minder waar; achter deze dwaze groepsnaam gaan twee Britse jongens schuil, die sinds 1999 reeds post-rock en electronica combineren. Koyo, hun laatste album is ergens in mei van dit jaar uitgekomen en staat sindsdien op repeat bij mij.

Beck - He's a Mighty Good Leader - iTunes
Wie Beck niet kent mag zich meteen en onmiddellijk verwijderen uit ons lezersbestand. Buiten enkele bekende rockplaatjes heeft deze meneer toch wel een onvoorstelbare collectie aan degelijke muziek bijeen gecomponeerd.

Mogwai - Hunted by a Freak - iTunes
Origineel verschenen op Happy Songs for Happy People, maar hier in de live-versie vanop het recente album Special Moves, dat trouwens vol staat met ongelooflijk fantastische nummers die ook nog eens geweldig ten berde gebracht zijn.

5 songs for an apolgy

Mijn eerste nummer is eentje van Bill Callahan uit zijn album ‘Sometimes I Wish We Were An Eagle’ uit 2009. Deze Amerikaanse singer-song writer brengt al muziek sinds 1990 maar ik heb hem pas ongeveer twee jaar geleden leren kennen en zijn muziek is gewoon wauw. Zo meeslepend, zo leuk melodisch én zo een goede stem. All Thoughts Are Prey To Some Beast staat dan ook regelmatig te shinen op mijn ipod.

Bill Callahan - All thoughts are prey to some beast.

Nummer twee is een nummer van The Streets. Jawel van Mike Skinner, de Britse rapper uit Birmingham. Zijn teksten zijn altijd al geweldig geweest om gewoon naar te luisteren en vaak een parodie of aanklacht op de dingen die mislopen in de maatschappij. Maar The streets kunnen net als elke andere band ook nummers over liefde schrijven. Zo hier deze: ‘I Think I love you more than you like me. Wederom great lyrics great melody.

The Streets - I think I love you more than you like me

Het derde nummer is volgens mij oorspronkelijk van The Artic Monkeys, zo heb ik het alleszins leren kennen. Maar de bevallige Kate Nash (die trouwens maar een flauw optreden gaf op pukkelpop 2010) coverde een versie van Fluorescent Adolescent enorm mooi. Verder geen woorden aan vuil te maken.

Kate Nash - Fluorescent Adolescent


The Arcade fire. Wat een haat-liefde verhouding heb ik met die jongens niet gehad. Albums waar ik nog niet één keer helemaal naar kon luisteren en nummers die ik letterlijk grijs gedraaid heb. Hier het nummer ‘ No Cars Go’, één van die nummers die mij een raar maar prettig gevoel geven. Toch een beetje spijt dat ik hun optreden op Werchter 2010 gemist heb.

The Arcade Fire - No Cars Go

Afsluiten doen we met de heel jonge groep Avi Buffalo, ook te zien geweest op pukkelpop en een groep met potentje evenzeer als een groep met kinderziektes. Hopelijk brengen ze in de toekomst nog meer leuke nummers. Hier krijg je ‘What's in it for me’ iets wat we ons toch bij alles altijd afvragen

Avi Buffalo - What's is in it for me

5 Songs For An Apology

Picture: The Big Picture

Bart Peeters - Zeester met Koffie
Het mag af en toe ook al eens nederlandstalig zijn he! Bart Peeters, de u allen bekende tv presentator is ook een muzikale kameleon. The Radios, Clement Peerens Explosition en daarna dus ook ook onder zijn eigen naam. Zeester met Koffie is een cover van het gelijknamige liedje Starfish and Coffee van Prince. Maar dan beter.

Vic Chesnutt - Coward
Amai! Toen ik het eerste nummer uit zijn nieuwe cd At the Cut hoorde, dacht ik, dit wordt een ongelooflijk straffe cd. Wel, het is een heel goed album, maar dit nummer steekt er toch wel kop en schouders boven uit.

Goldfrapp - Lovely Head
Vanop het eerste album van Goldfrapp. Moeilijke keuze vond ik, om daar het beste nummer uit te selecteren. Maar goed, ik denk dat het mij toch gelukt is :-) Ondanks de kwaliteit van het latere werk, is Felt Mountain toch nog steeds het enige album dat mij nog wel eens kippenvel bezorgd.

Gui Boratto - Scene 1
Gewoonweg een heel degelijke, typische Gui Boratto plaat. Naast de hit Beautiful Life is dit wel het lekkerste nummer vanop Chromophobia.

Jimmy Edgar - Personal Information
IDM & Jazz, een onmogelijke combinatie denkt u? Niet voor Jimmy Edgar. De man is naar het schijnt al enige tijd aan het werken aan een nieuw album, maar dat zei men in 2008 ook al. In blijde verwachting daarvan, luister ik dan nog maar eens naar Color Strip uit 2006.

5 Songs For An Apology

Picture: The Big Picture

Weer 5 nieuwe mooie liedjes in de, jullie ondertussen al welbekende, rubriek 5 songs for an apology.
Sonic Youth - Antenna. Vanop de laatste cd van Sonic Youth. Blijven van die typische Sonic Youth nummers maken ;-). Grunge voor gevorderden.
Eddie Vedder - Society. Onderdeel van de soundtrack van Into The Wild. Wonderschone film met een wonderschoon verhaal en wonderschone muziek.
Belgian Asociality - Voor De Noele. Deze Belgische punkrockers hebben voornamelijk een entertainende functie in de Vlaamse rock-geschiedenis, maar hebben iets serieuzer te vertellen in dit nummer. Meteen ook de enige song van de groep uit Keerbergen die muzikaal het vermelden waard is.
M83 - Kim & Jessie. M83 (em-katre-veint-trwa) is een groep met een ongelooflijk arsenaal aan fantastische songs. Of dit het beste is, tja daar ga ik zelfs niet over beginnen nadenken, maar dat het hier thuishoort mag wel duidelijk zijn. Wordt vervolgd.
Dirty Projectors - Two Doves. Eén van de gemakkelijkere nummers van Dirty Projectors. Maar daarom wel niet minder goed.

5 Songs For An Apology

Alright, daar had ik u goed bij de neus he: elke week een post met uitstekende muziek. jaja, 4 weken later komt er eindelijk beweging in de zaak. Maar ja, het leven is zo simpel niet als reiziger... Maar goed, om dat goed te maken heb ik voor jullie deze keer een selectie van 5 klassiekers van een bovenaardse kwaliteit klaargezet.

Pink Floyd - Shine On You Crazy Diamond (Part I - V). Ha! Het beste nummer van Pink Floyd als ge het mij vraagt. En het zal zeker niet het laatste zijn in deze rubriek. Aaah, die sax solo in deel 5!
Nirvana - Where Did You Sleep Last Night. Vanop de MTV Unplugged CD. Niks aan toe te voegen.
Dolly Parton - Jolene. Ik ben er nog altijd niet uit welke versie nu eigenlijk de beste is: het origineel of die van The White Stripes. In ieder geval zijn ze het allebei waard om in deze rubriek te verschijnen. Wie weet volgt Jack White's interpretatie ooit nog wel.
Low - Dinosaur Act. Low, opgericht in 1993, en maken sinds dat tijdstip fantastische platen. Dinsour Act is in 2000 uitgekomen en heeft het meteen tot een Duyster Classic geschopt.
Metallica - Orion. Oh ow! Metal ofwat? Het zal wel zijn ja! Orion, terug te vinden op hun derde album, is een instrumentaal meesterwerk dat bij momenten zelfs psychedelisch klinkt. Metallica op hun hoogtepunt. Als er nu nog es iemand durft te beweren dat Master of Puppets niet hun beste album is!

Hang Loose!

5 Songs For An Apology

Hopla, een nieuwe rubriek is geboren op de Baton Rouge Headquarters! Wat is 5 Songs For An Apology? Wel de titel, geef daar maar uw eigen interpretatie aan, dat noemt men artistieke vrijheid. De inhoud daarentegen: 5 liedjes die op één of andere manier in mijn favorieten playlist op de iPod belandt zijn. In willekeurige volgorde. Klassiekers die de tand des tijds hebben weerstaan, recentere nummers die nog door het grote publiek ontdekt moeten worden, meezingers, integere nummers, zeemzoete melodietjes, ... wat ze in ieder geval gemeen hebben is hun degelijkheid.

De eerste selectie:
Smog - Cold Blooded Old Times. Als eerste nummer in de allereerste post van 5 Songs For An Apology verschijnen, dat is een ongelooflijke eer. Daarom meteen ook een klassieker van formaat! Na het optreden van Bill Calahan op Pukkelpop ook eens zijn vroegere band Smog volledig ontdekt met als conclusie dat er wel al wat werk gekend was blijkbaar.
Nitin Sawhney - Fragile Wind. Van op het album 'Human'. Als iemand mij kan vertellen wie die zangeres is... zo schoon dat ze zingt :)
Coldcut - Mr Nichols. Coldcut, dat zijn muzikale cameleons. Hebben ongeveer alles tussen Hip Hop, Breakbeat en Drum & Bass gemaakt. Dit nummer, lekker rustig, met een onderwerp dat recenter is dan ooit.
Apparat - Hailin From The Edge. Mooi. Degelijk. Zoals Apparat dat altijd is.
Trentemoller - Take me into your skin. Het allerbeste nummer van Trentemoller. Absoluut niet zijn populairste, dat is ooit al gebleken op pukkelpop toen hij met een 10 minuten durende versie opende en de helft van het publiek dat daar stond om zijn remix van royksopp te horen het al maar meteen voor bekeken hield. Geniet mee hoe dit nummer van absolute rust evolueert naar complete destructie. Explosions in the sky zouden het niet beter kunnen! Hoewel ... :-) Volgende week misschien een voorbeeld daarvan!

Enjoy!