Toen we nog jong waren...

Na I love techno vroeg ik mij af of we niet te oud waren geworden voor zulke feesten. Uren aan een stuk liggen springen op steeds weer diezelfde beats. Naar jonge wijven liggen gluren, wetende dat ze toch te jong voor ons zijn. Naar oudere wijven liggen te kijken, wetende dat we ze toch ni vast kunnen kijken. Naar getrouwde wijven liggen kijken, wetende dat ze al getrouwd zijn. Naar fluo-vrouwen liggen kijken, wetende als ge daar mee van bil gaat de tepelklemmen er maar moet bijpakken. (Dit laatste mssn nog wel iets voor Tman) Misschien dat we daarom zo graag Trentemoller en Gui Boratto wouden zien. Niets beter dan eindeloze strings waar je lekker op kunt wegdromen. Neen, de Klaxons dus, geef mij dan toch maar de mooie ogen van Monica! En mooi waren ze, maar zoetje de jouwe zijn nog mooier. Goed ik ga hier nu niet een verslag schrijven van I Love Techno dat was mijn bedoeling niet. Zijn we dus te oud voor zulke feesten? Ik denk het wel, de warmte speelde ons gewoon parten. Ik kan mij nog levendig voorstellen, 2 jaar geleden VITALIC op I Love Techno, daar was het ook zweten geblazen, maar gesprongen dat we hebben. Voor mij 1 van mijn hoogtepunten uit mijn leven. (Zoetje dankzij jou heb ik al mijn andere hoogtepunten mogen meemaken).



We zijn te oud geworden! Maar geen nood, ook voor ons hebben ze de juiste uitgaansmogelijkheden, Grand Prix (kijk maar een post of 30 naar beneden)